Wzd en medicatieveiligheid

Wet zorg en dwang 

Als de cliënt (of vertegenwoordiger) niet wil dat de medicatie afgesloten wordt bewaard, dan is de Wet zorg en dwang (Wzd) van belang. De Wzd is ook in thuissituaties van toepassing, als:

• de cliënt een indicatie heeft voor langdurige zorg (met grondslag pg of vg) of
• een arts heeft vastgesteld dat de cliënt, wegens een psychogeriatrische-stoornis of verstandelijke beperking, zorg nodig heeft in de zin van de Wzd.

Als de cliënt wilsbekwaam is en instemt, dan kan, ook volgens de Wzd, de medicatie achter slot en grendel.

Is de cliënt wilsonbekwaam, dan beslist de vertegenwoordiger:

• Stemt de vertegenwoordiger in, dan kan de medicatie achter slot en grendel.
• Stemt de vertegenwoordiger wel in, maar verzet de cliënt zich, dan gelden de regels voor toepassing van onvrijwillige zorg (zie hierna).
• Stemt de vertegenwoordiger niet in, dan kan de medicatie toch achter slot en grendel, onder de voorwaarde dat de regels voor toepassing van onvrijwillige zorg worden gevolgd.

Regels voor onvrijwillige zorg

Toepassing van regels voor onvrijwillige zorg houdt in dat het afgesloten bewaren van medicatie in het zorgplan moet worden opgenomen en dat de zorgverantwoordelijke hierover overleg moet voeren met een deskundige van een andere discipline, toestemming nodig heeft van een arts (tenzij de zorgverantwoordelijke zelf arts is), en goedkeuring nodig heeft van de Wzd-arts. Dit alles dus voordat het in het zorgplan kan worden opgenomen. Verder is periodieke evaluatie nodig, waarbij nog een deskundige betrokken moet worden (samen met de reeds genoemden).