Stel je vraag aan
onze AI-assistent
Naar hoofdinhoud Naar footer

HuidletselHuidletsel

Laatst bijgewerkt op: 02-05-2025

Huidletsel heeft veel nadelen en vraagt veel zorg. Daarom is het heel belangrijk om huidletsel te herkennen en te voorkomen. Hoe herkennen we de vormen van huidletsel op tijd? Wat kunnen we doen om het te voorkomen. En wat is de beste behandeling? Dat lees je op deze pagina.

Wat is huidletsel? 

Huidletsel is een verzamelnaam voor verschillende vormen van huidbeschadiging. Huidletsel is een verbreking van de opbouw van het weefsel. Dit kan te zien zijn als een wond, maar dit hoeft niet. Het kan ook zijn dat je alleen een rode plek ziet. 

Wat valt onder huidletsel? 

Huidletsel kan op verschillende manier ontstaan. Bijvoorbeeld door: 

  • een wond zoals een skin tear.
  • een onderliggende ziekte.
  • chemisch letsel door zuren, zouten, gassen en vloeibare brandstoffen, bijvoorbeeld letsel door incontinentie.
  • thermisch letsel door extreme temperaturen, zoals brandwonden of bevriezing.
  • elektriciteitsletsel zoals door bliksem of elektriciteit.
  • infecties.
  • stralingsletsel door röntgen en radioactieve straling.
  • oncologisch letsel door een chemokuur of de tumor zelf.
  • circulatiestoornissen door onvoldoende zuurstof zoals decubitus. 

Acuut, complex en overig huidletsel 

Er is een verschil tussen acute, complex en overig huidletsel. Acuut huidletsel ontstaat plotseling op gezonde huid door een gebeurtenis. Bijvoorbeeld een ongeluk, operatie, bijtwond of brandwond. 

Complex huidletsel wordt moeilijk beter door onderliggende oorzaken. Dat kan een lichamelijke oorzaak zijn, maar ook psychosociaal. Denk bijvoorbeeld aan medicijngebruik, niet (goed) kunnen bewegen of niet goed voor jezelf zorgen. 

Daarnaast is er overig huidletsel. Dit zijn bijvoorbeeld skin tears, dermatitis gerelateerd aan incontinentie (IAD), smetten en bloeduitstortingen. 

In dit thema vind je informatie over de huidletsels decubitus, smetten, IAD en skin tears.

Meten van huidletsel

Naast herkennen, voorkomen en behandelen is het ook belangrijk huidletsel te meten. Meten helpt zorgorganisaties het risico op decubitus te verminderen. Lees op deze pagina meer over huidletsel meten.

Vragen uit de praktijk:

Er zijn verschillende soorten huidletsel. Iedere vorm van huidletsel heeft een andere definitie. Per vorm zijn er andere plaatsen op het lichaam die risico lopen. We beschrijven hier 4 vormen van huidletsel:

  1. decubitus
  2. dermatitis gerelateerd aan incontinentie (IAD)
  3. smetten
  4. skin tears 

Vanaf 30 jaar begint je huid te verouderen. De huid vernieuwt zich minder snel en het aantal cellagen neemt af. Dit maakt de huid dunner en kwetsbaarder. Hierdoor genezen wondjes minder snel en zijn bloedvaten beter te zien. 

Daarnaast neemt het aantal bloedvaten af. Dat zorgt voor een minder goede doorbloeding. Door minder talgklieren en een lager vochtgehalte krijg je ook een drogere huid. En de huid wordt minder elastisch doordat het aantal elastinevezels afneemt. 

Al deze factoren (verdroging, minder doorbloeding, dunnere huid) zorgen dat de huid makkelijker beschadigt en minder snel herstelt.

Decubitus is een plaatselijke beschadiging van de huid en/of onderliggend weefsel.

Decubitus wordt veroorzaakt door drukkrachten, schuifkrachten of een combinatie daarvan. Vaak gebeurt dit vlak bij een botuitsteeksel, zoals het stuitje of de ellebogen. Decubitus kan ontstaan door druk van binnenuit van het lichaamsgewicht. Maar het kan ook komen door de druk van buitenaf van (medische) hulpmiddelen op de huid, zoals een katheterslang. Of het ontstaat door schuifkrachten tussen de huid en de onderlaag.

De drukkrachten en schuifkrachten knellen de bloedvaten af. Die bloedvaten kunnen dan geen zuurstof en voeding meer brengen naar de huid en het weefsel eronder. En ze kunnen geen afvalstoffen meer afvoeren. Dit zorgt uiteindelijk voor schade aan het weefsel en dode cellen. 

De 4 stadia van decubitus zijn:

  1. roodheid die je niet weg kunt drukken bij een intacte huid
  2. verlies van een deel van de huidlaag of blaar
  3. verlies van een volledige huidlaag
  4. verlies van een volledige weefsellaag (spier of bot is zichtbaar) 

Niet te definiëren groepen: 

  • verlies van een volledige huidlaag of weefsellaag: diepte onbekend
  • vermoedelijke diepe weefselschade: diepte onbekend

De onderstaande cliëntgroepen hebben altijd een hoger risico op decubitus:  

  • cliënten met een al aanwezige decubituswond
  • cliënten die niet mobiel zijn
  • cliënten op de intensive care (IC)
  • cliënten op de operatiekamer
  • cliënten met een dwarslaesie
  • cliënten in de terminale fase

Deze 5 tips helpen jou om decubitus te voorkomen:

  1. Betrek de cliënt en mantelzorger bij de zorg.
  2. Verminder de drukkrachten en schuifkrachten.
  3. Controleer de huid.
  4. Zorg voor goede voeding.
  5. Heb je kennis op orde.

Hier moet je op letten bij wonden van decubitus:

  1. Wrijf of masseer niet.
  2. Pak de hielen en ellebogen niet in met vette watten en zwachtels.
  3. De huid niet koelen met ijs of verwarmen met een föhn.
  4. Gebruik geen windring.
  5. Gebruik geen synthetische schapenvacht.
  6. Prik een blaar niet open.
  7. Gebruik geen blaaskatheter bij een decubituswond.

Het is moeilijk het verschil te zien tussen huidletsel dat ontstaat door druk en huidletsel door incontinentie. Dit geldt vooral voor letsel op de stuit. Bij huidletsel door incontinentie is dat gebied extra gevoelig voor het ontstaan van decubitus. Maar incontinentie zonder de combinatie met drukkrachten en/of schuifkrachten veroorzaakt geen decubitus.

Smetten is een oppervlakkige huidaandoening. De medische naam is intertrigo. Smetten ontstaat in de grote huidplooien. Je herkent smetten aan roodheid (erytheem) aan beide kanten van een plooi. Er zijn ook andere symptomen mogelijk waar je rekening mee moet houden:

  • verweking (maceratie)
  • scheurtjes (fissuren)
  • kapotte huid (erosies)
  • nattende huid
  • korstvorming

Smetten wordt verdeeld in 3 vormen:  

  1. smetten
  2. smetten met een nattende huid
  3. smetten met een geïnfecteerde huid 

Smetten herken je aan (glanzende) roodheid van de huid. Deze roodheid is zichtbaar aan beide kanten van de plooi (spiegelvormig). De huid kan ook nat zijn en verweken. Er kunnen scheurtjes, wondlijnen en slijtage van de huidlaag zichtbaar zijn. Soms is er ook korstvorming.

Klachten die cliënten met smetten hebben, zijn:

  • jeuk
  • branderigheid
  • pijn
  • onaangename geur van de smetplek

Bij geïnfecteerde smetten zijn er ook 1 of meer van onderstaande kenmerken aanwezig:

  • puistjes (pustels)
  • geel of groen wondvocht (exsudaat)
  • randschilfering
  • satelliet laesies (‘eilandjes voor de kust')
  • pus

Smetten komt meestal voor op plekken waar huid-op-huidcontact is. Dit gebeurt veel in de grote huidplooien, namelijk: 

  • liezen
  • oksels
  • bilnaad
  • buikplooi
  • onder de borsten 

Smetten ontstaat als de huid warm en vochtig is en er niet genoeg lucht bij komt. Dat zorgt voor verweking van de huidlaag. De hoornlaag kan dan makkelijker beschadigen en de kans op infecties wordt groter.

Dit kun je doen om smetten te voorkomen: 

  • Verzorg de huid dagelijks: was de huidplooien en dep ze droog.
  • Voorkom huid-op-huid contact: draag kleding die ondersteunt en niet knelt.
  • Voorkom te veel zweten: zorg voor een koele temperatuur en draag ademende kleding van katoen.
  • Houd de huidplooien droog: gebruik katoenen beddengoed en doe scheurlinnen, non-woven gaas of Engels pluksel in de huidplooien.

Een skin tear is een stuk losgetrokken opperhuid. Dit wordt ook wel een huidflap genoemd.

Maak een skin tear eerst schoon met lauw water. Laat de kraan even doorstromen. Stop bloeden door 10 minuten lang op de skin tear te drukken. Leg het deel van de huidflap dat er mogelijk nog zit terug.  

Gebruik altijd een siliconen wondcontactlaag als eerste verbandlaag. Zorg dat het verband 2 centimeter overlapt op de gezonde huid. Gebruik een absorberend verband als dat nodig is. Maak de verbanden vast met een rekbaar fixatiewindsel.

Het Payne-Martin-classificatiesysteem noemt 3 categorieën skin tears:  

  1. skin tear zonder weefselverlies;
  2. skin tear met gedeeltelijk weefselverlies;
  3. skin tear waarbij de volledige epidermale (opperhuid) flap is verdwenen.

Een skin tear is een wond die meestal op de armen en benen van ouderen ontstaat. Dit komt door wrijving, mogelijk in combinatie met schuifkrachten. De opperhuid (epidermis) komt dan los van de lederhuid (dermis) of de opperhuid en de lederhuid komen allebei los.

Huidletsel door langdurig huidcontact met urine of ontlasting heet dermatitis gerelateerd aan incontinentie (IAD). Urine en ontlasting hebben een bijtend (etsend) effect op de huid, waardoor die kan verweken. Er ontstaat roodheid en de oppervlakkige huidlagen kunnen stuk gaan.

Nieuws over huidletsel

Er is geen nieuws.

Agenda over huidletsel

Er zijn geen agenda-items gevonden