Wijkverpleegkundige Irene vertelt:
“We hadden mevrouw Herfst in zorg, waarvan we eigenlijk allemaal wisten dat ze ziek was en eigenlijk naar de huisarts of het ziekenhuis moest, maar deze dame wilde zelf niet. Ze had al een flinke medische achtergrond met verschillende vormen van kanker die ze had overwonnen. Ze had twee nefrodrains. En ze gaf vaak heel veel pijn aan bij de drains, maar ook aan haar blaas en inwendig. Wij zeiden steeds: “Ga naar de huisarts en kaart het aan”. Maar mevrouw Herfst was zo bang voor de pijn van het verwisselen van de drains, dat ze dat echt niet wilde.
Tot het moment dat we kwamen om de drain te spoelen, en dat vloeistof met de kleur van Engelse thee uit haar drain kwam, inclusief schuim. Toen moest ik zeggen: ‘Nu moet je naar de dokter!’ Dat vond ik heel lastig. Ze is een volwassen vrouw, we komen bij haar thuis en ik kan haar wel adviseren, maar niet dwingen. Zíj heeft beslissingsrecht. Ik zag al een paar weken dat ze steeds zieker werd. Ik heb toen nog wel twee keer gebeld: “We maken ons echt zorgen, ga nu echt naar het ziekenhuis.” Uiteindelijk is ze gelukkig gegaan. Het bleek ook dat ze een flinke ontsteking had en dat de drains vervangen moesten worden. Toen heeft ze dus naar ons geluisterd, maar we hadden ook gezegd: “Als je niet gaat, dan gaan wij bellen met het ziekenhuis.” Als ze er nog een paar dagen mee door had gelopen, was ze er niet meer geweest. Het dilemma voor mij was: ik signaleer dat ze ziek is, maar mevrouw Herfst maakte actief de keuze om er niks mee te doen. En zij is verantwoordelijk voor haar eigen gezondheid. Dat was echt een tweestrijd.” (VKI 2017)
Werk in kleine groepjes.
- Beschrijf het dilemma. Waar komt ga het dilemma uit voort? Herken je het dilemma in je eigen praktijk?
- Hoe zou jij hierin staan? Waar ligt jouw professionele grens? Wanneer zou je deze mevrouw niet meer kunnen volgen in haar weigering om de dokter te laten komen?
- De wijkverpleegkundige wil met mevrouw samen gaan beslissen. Welke opties zijn hier mogelijk voor haar handelen? En welke gevolgen heeft dat voor mevrouw Herfst?
- Zijn er ‘tussenopties’ mogelijk: opties die je als wijkverpleegkundige wil accepteren alleen onder bepaalde voorwaarden waar mevrouw mee ‘moet’ instemmen?
- Oefen het gesprek volgens de 4 stappen van gedeelde besluitvorming met een drie- of viertal (1 patiënt, 1 wijkverpleegkundige, 1 of 2 observatoren). De observatoren geven de student die de wijkverpleegkundige speelt na afloop 3 tops en drie tips over haar gesprek.