Verzorgende Floor ziet infectiepreventie als haar opdracht

Een paar jaar geleden zijn ze binnen de organisatie waar Floor werkt, begonnen op een nieuwe locatie en heel lang ontbraken de pompjes met handalcohol. ‘Wij als HKM’ers zeiden constant: Hang die pompjes nou eens op, want we willen hygiënisch werken. Maar er gebeurde niets. Het moest allemaal zo gewoon mogelijk en thuis heb je ook geen pompjes met handalcohol hangen. Maar wij werken wel in de gezondheidszorg en hebben met wetten en regels te maken. Daarover liep de communicatie heel stroef. Dat is echt jammer.’

Infectiepreventie als opdracht

Floor ziet infectiepreventie als haar belangrijkste opdracht. 'Er moet veel vaker bij stil worden gestaan. Ik zie toch nog vaak sieraden. Ik moet er zelf ook op letten. Regelmatig denk ik: Oh ja ik moet mijn handschoenen pakken. Dat je ze vergeet kan natuurlijk gebeuren, maar zorg dan wel dat je daarna goede handhygiëne toepast. Ik denk dat daar nog veel te halen valt.' Tijdsdruk is een groot probleem, erkent ze.

En ook dat niet iedereen op de hoogte is van afspraken en regels. 'Bij ons was een huishoudelijk medewerker die niet op de hoogte was. Zij gaf aan dat ze wel mails kreeg, maar dat ze die vaak niet begreep. Dat kunnen huishoudelijk medewerkers ook niet weten, want daar worden ze niet op geschoold. Maar dat is natuurlijk wel belangrijk.'

Bij noro gaat het wél goed

'Gelukkig gaat het soms ook al wel goed. ‘Vorige week hadden we het norovirus in één van de units. Dankzij preventieve maatregelen is verdere verspreiding van het virus voorkomen. Met noro gaan meestal bij iedereen de alarmbellen rinkelen. En we hebben ook een speciale box met spullen klaar staan. Bij veel andere infecties hangt dit er vanaf of collega’s het herkennen en weten wat ze moeten doen.'

Voor jezelf opkomen

Veel verzorgenden durven niets te zeggen, denkt Floor. Ze stappen niet zo snel naar hun leidinggevende. 'Verzorgenden zijn er nog steeds om het werk gewoon uit te voeren. En ze nemen hun frustraties en zorgen vaak mee naar huis. Of ze zeuren bij directe collega’s. Ik moedig ze dan aan om toch met de manager te gaan praten. Je moet voor jezelf opkomen.'

Floor doet dat zelf ook. En natuurlijk krijgt ze dan niet altijd het antwoord wat ze het liefste zou horen, maar ze is dan wel haar grootste frustratie kwijt. 'Ik heb er iets mee gedaan en hoop dan dat die ander er ook iets mee doet. Mopperen heeft geen zin. Daar hebben de bewoners ook niets aan.'

Luisterende leidinggevende

Bestuurders en managers moeten volgens Floor meer luisteren naar hun medewerkers. Ze worden ook te weinig betrokken bij de ontwikkeling van beleid. Of bij de ontwikkeling van protocollen. 'Het is fijn dat er mensen zijn die beleid op papier kunnen zetten, maar hoe de mensen die het werk uitvoeren over zaken denken is heel belangrijk. Leidinggevenden zeggen vaak wel dat ze de werkvloer willen betrekken, maar het gebeurt niet. Ze hebben te veel teams onder zich en wisselen te vaak. In twee jaar tijd hebben we drie leidinggevenden gehad.'

Bijeenkomst met resultaat

Een mooie manier om met elkaar in gesprek te komen en ook managers te bereiken, is het organiseren van een bijeenkomst. 'Mijn collega’s waren enthousiast en ook de locatiemanagers reageerden heel goed. Alleen het hoogste management hebben we niet bereikt. Wat ik wel jammer vond is dat iedereen het in eigen tijd moest doen. Dat blijft toch iets geks. Je wilt toch de kwaliteit bevorderen?'

Zelf had Floor er ook veel aan. 'Ik ben meer stil gaan staan bij mijn handelen. Ik heb bijvoorbeeld standaard handschoenen bij me en trek ze aan als dat nodig is. En we moeten het ook echt nog veel vaker over het onderwerp hebben. Elkaar ook durven aanspreken. Hygiëne en infectiepreventie zijn heel belangrijk binnen het hele zorgverhaal, en dat is het nu vaak nog niet.'

Floor Reijnders zit in het platform Verzorging van V&VN. Zij werkt bij een grote zorgorganisatie in een verpleeghuis. De bijeenkomst organiseerde ze samen met Patricia van den Brink en Nicolet van Eerd, adviseurs namens V&VN voor het programma ‘Aanpak antibioticaresistentie in verpleeghuizen’.