Opsporen van valrisico

Als zorgverlener is het goed om scherp te zijn op signalen die wijzen op valrisico’s, zoals: 

• De cliënt loopt slechter dan anders  
• De cliënt draagt slecht zittende schoenen  
• De cliënt ziet slecht  
• Je cliënt is bang om te vallen 
• Je cliënt gebruikt (diverse) medicatie 
• In de woonruimte van de cliënt liggen losse snoeren of kleedjes  
• In de woonruimte zijn wankele meubels en slechte verlichting  

Wanneer een cliënt eenmaal gevallen is, loopt hij een groter risico om opnieuw te vallen. Daarom is valgeschiedenis één van de belangrijkste factoren om het valrisico in te schatten.  

Valrisicotest 

Met de Valrisicotest schat je in of een cliënt een laag, matig of hoog valrisico heeft. Aan de hand van valgeschiedenis, valangst en mobiliteitsstoornissen kan snel worden ingeschat of er sprake is van een verhoogd valrisico. Wanneer een cliënt is gevallen dan zijn er meerdere factoren die de hoogte van het valrisico bepalen. Zonder val wordt er gekeken naar mobiliteitsstoornissen en valangst. Zijn deze aanwezig, dan stel je met een looptest de mate van het valrisico vast. Blijkt uit de test dat er sprake is van een hoog valrisico dan kun je de valrisicoscreening uitvoeren om onderliggende valrisico’s in kaart te brengen.  

Afhankelijk van de mate van het valrisico wordt een oudere vervolgens doorverwezen: 

• Ouderen met een laag valrisico krijgen voorlichting over valpreventie en worden doorverwezen naar regulier sport- en beweegaanbod.  
• Ouderen met een matig valrisico krijgen voorlichting over valpreventie en worden doorverwezen naar een valpreventieve beweeginterventie. 
• Bij ouderen met een hoog valrisico wordt door een zorgverlener gescreend om het valrisico verder in kaart te brengen.