Deel deze pagina via:
Casus 8: Blijft die deur wel dicht?
Gepubliceerd op: 05-04-2019
Het echtpaar De Jong ervaart weinig privacy in de instelling waar mevrouw is opgenomen. Maar na een gesprek, komt er een niet-storen-bordje. Het duurt wel even voor het vertrouwen van het echtpaar is gewonnen, want blijft die deur wel dicht?
Mevrouw De Jong (74) is 3 maanden geleden opgenomen op een somatische afdeling. Meneer (72) bezoekt zijn echtgenote dagelijks en waar kan helpt hij haar zoveel mogelijk in de zorg. Meneer heeft een gesprek met de psycholoog van de afdeling. Nadat de psycholoog tijdens het gesprek het onderwerp intimiteit en seksualiteit bespreekbaar maakt, geeft meneer aan dat hij op dit gebied frustraties/ wensen heeft.
Hij en zijn vrouw ervaren weinig privacy. Wanneer hij zijn vrouw helpt op de toilet betasten ze elkaar soms snel, maar door angst voor binnenkomst van een verzorgende durven ze hier niet in verder te gaan. Meneer geeft ook aan dat hij zo graag gewoon weer eens naakt tegen zijn vrouw aan wil liggen. Het eenpersoonsbed maakt dit onmogelijk maar ook het gebrek aan privacy.
Extra bed
Er is na dit signaal uitgebreid met het echtpaar samen gesproken. In het gesprek is gekeken naar hun wensen, behoeften en naar de mogelijkheden vanuit de instelling. Zo is er besproken om een extra bed te plaatsen op de kamer zodat meneer bij zijn vrouw kan liggen. Ook is het gebrek aan privacy uitgebreid besproken. Er is al een schuifbordje ‘niet storen’ op de kamerdeur geplaatst, maar dit wordt regelmatig genegeerd (omdat het bordje vaak niet terug gezet wordt).
Gekozen oplossing
De oplossing was eigenlijk simpel: zorgen dat iedereen zich aan de afspraken hield en het bordje niet storen respecteerde. Voor het echtpaar was het belangrijk dat ze inderdaad niet gestoord worden. Of dat nu is voor samen een film kijken, een goed gesprek of samen vrijen. Om dat te garanderen was goede communicatie met de eerstverantwoordelijk verzorgende en het echtpaar van groot belang.
Vertrouwen
Het vertrouwen was niet meteen gewonnen. De eerste keer zaten ze op de bank en staarden naar de deur: wanneer zou er geklopt worden en komt er iemand naar binnen stormen. Na een uurtje niet gestoord waren ze verbaasd. De keer daarop weer: ze werden niet gestoord. Pas na een paar keer kregen ze er vertrouwen in en durfden ze pas echt intiem met elkaar te zijn.