Zorgverleners: meer aandacht nodig voor zelfredzaamheid

Positief tegenover reablement

Uit het onderzoek, onder deelnemers van het landelijke Nivel Panel Verpleging & Verzorging, blijkt verder dat verpleegkundigen en verzorgenden in de wijkverpleging en huisartsenpraktijken zich zeker voelen over het eigen handelen bij het stimuleren van de zelfredzaamheid van thuiswonende cliënten. Zij staan ook positief tegenover reablement om die zelfredzaamheid te stimuleren.

Belangrijk voor mensen

De uitkomsten van het onderzoek verbazen Jeanny Engels niet. Zij is expert Zelfredzaamheid en Persoonsgerichte zorg bij Vilans en accounthouder over deze onderwerpen op Zorg voor Beter. Haar tip? ‘Zelfredzaamheid stimuleren betekent op de eerste plaats dat je weet wat voor mensen belangrijk is, dus wat zijn hun wensen en behoeften en neem daar ook de tijd voor. Vervolgens ga je kijken: oké, als dat de vragen zijn, wat wil iemand bereiken? Wat is dus nodig om te gaan doen? Dan ga je kijken van wat kan iemand dan zelf aanleren, want je kan mensen ook dingen weer aanleren.’

Vertrouwen geven

Het gaat om ook de houding van de zorgverlener, benadrukt Jeanny: ‘Zelfredzaamheid vraagt dat je respect hebt voor de ander en dat mensen de ruimte krijgen om dingen op hun eigen manier te doen. Dus eigen regie, ook in het tempo waarop dingen kunnen. Het vraagt ook tijd om mensen vertrouwen te geven dat ze dingen weer zelf kunnen en dan moet jij niet te ver vooruitlopen, maar vooral heel dicht bij die ander blijven en stapje voor stapje dat traject ingaan. Tijd is niet belangrijk, wel de tijd nemen.’

Het zelf kunnen

Gemakkelijk is dat niet, weet Jeanny: ‘Wat nog wel een heel grote uitdaging kan zijn, is dat je mensen al heel lang hulp geeft en dat dat een bepaalde manier van werken is, dus zijn er bepaalde patronen ontstaan. Maar als je meer let op zelfredzaamheid, kun je ontdekken dat het toch wel gek kan zijn om iets al jaren zo te doen? Je ziet dan dat iemand het misschien ook wel zelf kan.’

Bron

Nivel