Deel deze pagina via:
Meer cultuursensitieve zorg nodig voor ouderen uit voormalig Nederlands-Indië
Gepubliceerd op: 06-06-2024
Er is steeds meer behoefte aan cultuursensitieve zorg voor ouderen uit voormalig Nederlands-Indië. Deze groep heeft een unieke culturele achtergrond en geschiedenis. Meer begrip voor de achtergrond en het leven van deze ouderen en hun naasten, helpt je als zorgprofessional om betere zorg te kunnen bieden.
Een vaak vergeten groep
Ouderen uit voormalig Nederlands-Indië zijn vaak onzichtbaar in het zorgsysteem. Ze kwamen na de Tweede Wereldoorlog naar Nederland, na een gewelddadige Indonesische onafhankelijkheidsstrijd. Deze ouderen werden gedwongen naar een land te gaan dat ze alleen kenden van verhalen en lesboeken. Ondanks hun grote aantal van zo'n 80.000 zijn ze bijna onopgemerkt opgegaan in de Nederlandse samenleving. Hierdoor zijn hun zorgbehoeften niet goed zichtbaar.
De rol van Stichting Pelita
Stichting Pelita ondersteunt al 75 jaar mensen die betrokken waren bij de oorlog met Japan en de chaos daarna in Nederlands-Indië. Ze merken dat de reguliere zorg vaak niet aansluit bij de behoeften van deze ouderen. Daarom voerden ze gesprekken met zestien ouderen (allen mantelzorgers) om hun ervaringen en zorgen te begrijpen.
Belangrijke culturele waarden
Uit de gesprekken bleek dat Indische families veel waarde hechten aan samenzijn en ondersteuning. Ze koken en eten samen, vieren levensgebeurtenissen en helpen elkaar. Veel ouderen hebben oorlogstrauma's en verdriet, wat vaak niet besproken wordt. Ze houden zich sterk. Zowel mantelzorgers als ouderen vinden het daarom lastig om hulp te vragen. Pas als de nood heel hoog is, trekken ze aan de bel. Dat kan leiden tot uitgestelde zorg, overbelaste mantelzorgers en onderlinge spanningen.
Wat kun je als professional doen?
In tegenstelling tot ouderen uit Turkije of Marokko spreken Indische ouderen vaak goed Nederlands. Toch maken ze weinig gebruik van zorg- en welzijnsorganisaties. Professionals kunnen hier een verschil maken door cultuursensitieve zorg te bieden en begrip te tonen voor de unieke achtergrond van deze ouderen.
Je kunt bijvoorbeeld cultuursensitieve vormen van zorg en welzijn ontwikkelen en toegankelijk maken. Daarnaast is het belangrijk dat je écht luistert naar de verhalen van deze ouderen en je verdiept in hun geschiedenis. Sta open voor de normen en gewoonten van deze ouderen, ook als die afwijken van wat jij als ‘goede zorg’ ziet. En wees je ervan bewust dat oorlogstrauma’s doorwerken in de volgende generaties. Dit kan een groot verschil maken.
Meer lezen?
Lees het hele artikel in Geron. Een tijdschrift over ouder worden & samenleving.